Pročitajte: na današnji dan se rodila ljubav jednog pjesnika. Na današnji dan je ista i preminula 21. godinu kasnije. Ko je bio Frančesko Petrarka, a ko njegova Laura? Da li su se ikada sastali i da li je bilo mogućnosti za to? Šta bi Jovan Dučić rekao na tu ljubav?
Vijest u Dnevniku lijepih dešavanja
Nekada se zapitam da li je moguće osmisliti Dnevnik – informativnu emisuju, koja bi se bavila isključivo lijepim dešavanjima. Na taj način bi u tom Dnevniku bilo objavljeno: koliko se mladića i djevojaka zaljubilo tog tekućeg dana, koliko je u svijetu napisano pjesama, koliko njih javno pročitano, koliko se djece rodilo, koliko je djevojaka zaprošeno, planina osvojeno, ideja realizovano, izlozbi posjećeno… Vjerujem da bi to mogao biti zanimljiv projekat.
Da je takav Dnevnik postojao 1327.godine, onda bi se u njemu 6. aprila pomenulo da se tog dana desila ljubav između italijanskog pjesnika i lijepe Laure. Naime, Frančesko Petrarka je tog dana ušao u crkvu, u gradiću u južnoj Francuskoj, ugledao je nju i nakon toga su nastale njegove predivne pjesme. Zapisao je:
“Neka je blažen dan, mesec i doba,
Godina, čas i trenut, ono vreme
I lepi onaj kraj i mesto gde me
Zgodiše oka dva, sputaše oba…”
Frančesko Petrarka je italijanski pjesnik srednjeg vijeka. Ljubav prema toj ženi, udatoj već dvije godine, ga je nadahnula u tolikoj mjeri da Petrarkini stihovi posvećeni Lauri spadaju među najljepše stranice italijanske i svjetske književnosti.
Tog dana je rođena ljubav, nikada uzvraćena.
Ali zanimljivo je da je tog istog dana, 21 godinu kasnije, i umrla. Naime, Laura je svom suprugu, trgovcu tkaninama, rodila devetoro djece. Pjesnika nikada nije upoznala niti mu uzvratila ljubav, a preminula je baš tog istog 6. aprila, 21. godinu nakon njihovog prvog susreta. “Tada se Frančesko nalazio u Veroni i saznao je za tužnu istinu tek 19.maja i to iz pisma jednog od svojih prijatelja.”
.
“I blažene sve hartije gde pišem
U slavu njenu, i misao moja
Koja je njena i ničija više.”
Mnogi kritičari su mišljenja da je Laura zapravo izmišljen lik, pjesnikova potreba da i on ima svoju muzu poput svojih poetskih prethodnika. Izučavajući godinama poeziju i život Dantea Aligijerija, dijelim isto mišljenje. Dante mu je bio prethodnik, a Petrarka je oštro i otvoreno negodovao zbog poštovanja i slave koja se ovom pripisivala.
Jovan bi to ovako…
Jovan Dučić bi ljubav Frančeska i Petrarke objasnio svojim stihovima:
.
Od mog priviđenja ti si cela tkana,
tvoj plašt sunčani od mog sna ispreden.
Ti beše misao moja očarana,
simbol svih taština, porazan i leden.
A ti ne postojiš, nit’ si postojala.
Rođena u mojoj tišini i čami,
na Suncu mog srca ti si samo sjala
jer sve što ljubimo – stvorili smo sami.
,
Kako god da bilo, Laura ostaje skrivena u legendi koju je oko nje stvorio pjesnik.
“I za nas nije nije važno da znamo da li je ona odista postojala kao živo biće, jer postoji kao stvarni lik koji je rodila poezija i živjeće toliko dugo koliko i nježna ljubavna lirika Frančeska Petrarke.”
Podsjetila vas na ovaj događaj: Jelena Petrović, 6. april 2018.
