Halil Džubran je pisao: „Naučila me da prostor ne ograničavam riječima: „Ovdje, tamo i ondje“. Mjesto gdje se nalazim predstavlja svako mjesto.“ Kada sam počela primati prve radove za I poetski konkurs “Plave zvijezde” sa temom Obilje besplatnosti, počela sam da uviđam da je ovaj svijet mali. Tako je lagano da se približimo jedni drugima i tako lijepo da hod po ovoj plavičastoj lopti dijelimo zajedno.
Na ovoj stranici možete pročitati spisak svih deset finalista, uključujući i pobjednika, pomenutog konkursa. U odnosu na druge konkurse, “Plava zvijezda” je svakom finalisti dala priliku da se predstavi sa svim njegovim interesovanjima. Stoga, svako ime i prezime finaliste jeste i link ka njegovoj stranici. Svim finalistima je na njihove mail adrese poslata i zahvalnica na učešću, u PDF formatu.
Hvala svima što ste nam pisali i dali mogućnost da upoznamo velike, inspirativne i sadržajne ljude! Za sve vaše naredne poduhvate i pobjede, “Plava zvijezda” vam ostavlja širom otvorena vrata!
Ona je pobjednica I Međunarodnog poetskog konkursa Plave zvijezde na temu “Obilje besplatnosti”. Na časovima srpskog jezika i književnosti mašta da će jednog dana djeca učiti baš njenu biografiju i najvažnija djela. Sa Plavom zvijezdom je podijelila svoju prvu pjesmu i nekoliko crteža koji su joj posebno dragi. Do sada je učestvovala na više konkursa, ali ovo je prva nagrada!
Њено срце је отворено и она воли да путује и открива нове свјетове са новим људима. Подстиче младе да пишу, дарује им несебичну поршку а у својој поезији се труди да буде препознатљива. У Њемачкој води богат и квалитетан културни живот, али ипак пише: “Хиљаду је жеља, али једна само у срцу трепери…”
Poeziju je počeo da piše u svojim pedesetim godinama i njome počeo radovati svoje prijatelje i one koji tek postaju.
Već 15 godina ne živi u Beogradu, ali sve svoje pjesme su posvećene tom gradu, prijateljima koje još uvek ljubomorno čuva, ljubavima koje nijesu nikada prestale i događajima koji još uvek traju… Njegova pjesma leti i oko nje se okupljaju ljudi…Granice ne postoje!
Njeno interesovanje jeste umjetnost. Zato je stvara i u tom stvaranju postoji svom svagom umjetničke duše. U njenom Postojanju ne postoji nešto što ne može. “Spremna sam da rušim i proširujem svoje granice čak i po cenu neuspeha”. Poezijom nadahnjuje i piše: “Reci sebi, uvek hoću, zaboravi ne mogu i neću. Samo reci kao želju. Hoću! I…“. Ili pak stihom podsjeća šta sve može onaj ko smije i želi! Veruje, da je Venera na rođenju obilato darovala svojim darovima. Voli sklad i ljepotu i uživa u osjećaju harmonije, opuštenosti i smirenosti. Njena djeca i djeca sa kojom radi više od trideset godina joj vraćaju vjeru u ljude.
Pročitajte pjesmu najmlađeg finaliste poetskog konkursa Plave zvijezde, na temu Obilje besplatnosti. Dječak sa svega 10 godina je napisao oko sedamdeset pjesama i četrdesetak priča. Kada mi je njegova mama poslala dječakovu biografiju, zastala sam nad svim nagradama koje je Luka dobio. Spisak svih nagrada je na četiri pune stranice (!), a Luka ima svega deset godina.
On je čovjek čiji stih iz pjesme sa konkursa Plave zvijezde opominje: “Bogat se samo sa sobom druži”. I to nikako nije jedini stih koji ostane u glavi čitaoca, jer napisao je Konstantin Jerinić Kolja preko sedam stotina pjesama za djecu i odrasle. On je pjesnik čiji pogled i interesovanje hrle ka svemiru i našim stvaraocima iz ko zna kojih galaksija. Bavi se i inovacijama, a želja mu je da jednog dana “razbije” Pitagoru. Kada je napisao svoju prvu pjesmu pomislio je: “kako bi bilo lepo da moju prvu napisanu pesmu peva Safet Isović”. Predstavljam izuzetno zanimljivog čovjeka, čija je pjesma Čojstvo na dlanu ostala za veoma mali korak iza prvonagrađene na konkursu Plave zvijezde, tema “Obilje besplatnosti”.
On je teniski trener na Floridi i nekadašnji bokser Bokserskog kluba Partizan. Sportista u duši, sa srcem na čijim zidovima su pjesme i kratke priče. Njegova priča Beskućnik je objavljena u knjizi Mirjane Bobić Mojsilović. “Nije sva lepota u onome što oko može da vidi, ima nešto što duša i biće traže a često ga ovde u tuđini ne nalazi.” U čemu se sve skriva ljepota, izrečeno poetskim jezikom.
Ima 22 godine, samostalnu zbirku, sestru koja je glavni izvor inspiracije i smisao da se raduje zbog tuđe radosti. Ona je djevojka koja stihovima slikovito opiše današnjicu, te kaže: “Ne koračaju ljudi već vreće pune plastike / I djevojčice u korsetima igraju lastike.” Kod nje “zvijezde pletu korake” a “ljudi bi mogli biti oblaci samo kad bi…”Anđelina pjesma je takođe jedna od prvih deset najboljih pristiglih na naš konkurs pod temom Obilje besplatnosti.
До сада је написао на десетине хиљада песама и њима преплавио све квадрате свога станарског простора, али то никако није његов крајњи домет… “Имам осећај да моје време тек долази и да тек у њему требам да потврдим нека своја лична предвиђања везана за још блиставије песничке висине.” Од свих пјесама које је до сада изњедрио не може издвојити најбољу јер она и не постоји, “али зато свако ново дружење са мојом музом обећава ми више и више, што значи да увек могу написати бољу песму.”
Rodjena u familiji “umjetnički nadarenih” duša.
Obogaćena ljubavlju i naklonošću njenih bliskih i dragih ljudi.
Očarana prirodnim ljepotama svog rodnog ” Gorskog kraja”
Obilježena nemaštinom – krenula je u “svijet” i tražila svoje mjesto u njemu.
I na kraju ožalošćena gubitkom voljenih osoba.
Predstavljam poetesu iz Umaga, Hrvatske, Božicu Marjanović.
Ukoliko želite da pročitate:
- Konkurs je otvoren povodom Svjetskog dana Poezije, detalji >>> OVDJE <<<
- Dana 18. marta je konkurs zatvoren, možete pročitati >>> OVDJE <<<
- Rezultate konkursa, >>> OVDJE <<<
- Intervju sa pobjednicom >>> OVDJE <<<
“Plava zvijezda”
